Οι καφετιέρες είναι κοινές συσκευές κουζίνας που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή καφέ μείον τον κόπο του βρασμού του νερού ξεχωριστά. Πολλά διαφορετικά στυλ καφετιέρες χρησιμοποιούν πολλά διαφορετικά πρότυπα παρασκευής. Οι συνήθεις μονάδες χρησιμοποιούν κατακάθια καφέ τα οποία τοποθετούνται συνήθως σε ένα χάρτινο φίλτρο σε ένα χωνί το οποίο στη συνέχεια τοποθετείται πάνω από μια καφετιέρα κατασκευασμένη είτε από γυαλί είτε από κεραμικό.
Για πολλούς αιώνες, η παραγωγή ενός φλιτζανιού καφέ ήταν μια απατηλώς απροβλημάτιστη διαδικασία. Κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα, θεωρούνταν αρκετό να βάζετε αλεσμένο καφέ σε βραστό νερό, να τον αφήνετε στη φωτιά μέχρι να τελειώσει το άρωμα και να μεταφέρετε το παρασκεύασμα σε ένα φλιτζάνι.
Η πιο πρώιμη σύγχρονη διαδικασία παρασκευής καφέ είναι επίσης γνωστή ως drip brewing. Είναι περισσότερο από έναν αιώνα ζωής και το σχέδιο του άλλαξε ελάχιστα. Το Biggin που ξεκίνησε στη Γαλλία το 1800 έχει δύο επίπεδα. Διαθέτει μια κατσαρόλα που συγκρατεί τον καφέ στο διαμέρισμα πάνω όπου χύθηκε νερό για να αδειάσει στη θήκη που είναι η καφετιέρα από κάτω. Την ίδια περίοδο, ένας Γάλλος δημιουργός κατασκεύασε τον διηθητή άντλησης. Είναι μια συσκευή στην οποία το βραστό νερό σε έναν θάλαμο βάσης ωθεί τον εαυτό του επάνω σε έναν σωλήνα και στη συνέχεια στάζει ή διηθείται σε όλη τη διαδρομή μέσω του αλεσμένου καφέ πίσω στον θάλαμο βάσης.
Η πρώτη μηχανή εσπρέσο κατασκευάστηκε στη Γαλλία το 1882.
Ο στιγμιαίος καφές εφευρέθηκε από τον Ιάπωνα Αμερικανό χημικό Satori Kato από το Σικάγο τη δεκαετία του 1900. Ο Άγγλος χημικός GC Washington δημιούργησε τον πρώτο στιγμιαίο καφέ χύδην παραγωγής το 1906. Έμενε στη Γουατεμάλα την εποχή που έκανε την παρατήρηση για τον αποξηραμένο καφέ στην καράφα του. Αφού πειραματίστηκε, στη συνέχεια ανέπτυξε το Red E Coffee που είναι το όνομα της μάρκας για τον στιγμιαίο καφέ του.
Το φίλτρο καφέ κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 20 Ιουνίου 1908. Πριν από το τέλος του ίδιου έτους, η Mellitta και ο Hugo Bentz δημιούργησαν την Melitta Bentz Company. Τον επόμενο χρόνο, πούλησαν περισσότερα από χίλια φίλτρα καφέ στη Γερμανία. Επίσης, το 1937, η εταιρεία κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το φίλτρο και το 1962 τη συσκευασία κενού.
Το έτος 1938 εισήχθη ο λυοφιλοποιημένος καφές (Nescafe).
Τότε ο Ernest Illy ανέπτυξε την πρώτη αυτόματη μηχανή εσπρέσο το 1933.
Αργότερα το 1946, η σύγχρονη καφετιέρα εφευρέθηκε από έναν Ιταλό ονόματι Achilles Gaggia. Δημιούργησε μια μηχανή υψηλής πίεσης χρησιμοποιώντας μια δομή μοχλού με ελατήριο.
Παρόλο που ορισμένες καφετιέρες έτειναν να είναι τυποποιημένες σε μοναδιαίες μορφές, ορισμένες εξακολουθούσαν να παρουσιάζουν μια εκτεταμένη ποικιλία σχεδιαστικών παραλλαγών στις αρχές του 20ού αιώνα. Πάνω απ ‘όλα, η ζυθοποιία κενού, η οποία χρειαζόταν δύο διαφορετικούς θαλάμους συνδεδεμένους σε ένα σχέδιο κλεψύδρας, παρακίνησε και ενέπνευσε τους σχεδιαστές κατασκευής.
Αργότερα, οι καφετιέρες άρχισαν να αποκτούν μια πιο συνεπή δομή που αντιστοιχεί σε μεγάλη άνοδο στο επίπεδο παραγωγής που είναι απαραίτητο για την κάλυψη της ζήτησης των καταναλωτών μετά τον πόλεμο. Τα πλαστικά και τα συγχωνευμένα προμήθειες άρχισαν να αντικαθιστούν το μέταλλο, κυρίως τη δεκαετία του 1970. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, οι πελάτες επιμένουν σε πιο ελκυστικά σχέδια μηχανών που ταιριάζουν με πολυτελείς σύγχρονες κουζίνες. Αυτό οδήγησε σε μια νέα τάση των νεοσχεδιασμένων καφετιέρων που προσφέρει μια μεγαλύτερη ποικιλία από υπάρχουσες μορφές και χρώματα.
